Whatever it takes, zei hij

Johan had ooit een droom: voor zijn 40e in de quote 500 staan. 'Whatever it takes' was zijn motto. Als CEO van zijn bedrijf werkte 60 tot 80 uur per week, reed in zijn droom auto die zwarte Porsche en het vierde alles successen met veel vrienden met drank en drugs. Zijn leven was zijn bedrijf.

Hij leefde zijn droom!

Totdat......

Maandag morgen april 2007 hij tijdens een meeting paniek voelde opkomen, die hij niet meer kon onderdrukken. Hij totaal geen invloed meer had op zijn lijf en zich verloren voelde. Wat in godsnaam overkwam hem?

Er werd hem verteld door zijn compagnon om maar even niet meer te komen.

In een klap werd hij uit het bedrijf gezet. Creditcard geblokkeerd, geen inkomen meer, spreekverbod met medewerkers.

Anoniem /ondergedoken in zijn huis.....hoe kon hij zich nog ergens vertonen?

Schaamte

De grootste schaamte was verlies van status en identiteit. Wie ben ik nu nog?

Het bedrijf was zijn identiteit. Hij was toch de leider van het bedrijf? Hoe kon het dat zijn medewerkers ook niet voor hem opstonden en waar waren nu al zijn vrienden? Hij had het gevoel dat hij alles was kwijtgeraakt. In zijn fundament aangetast.

De huisarts zei dat hij burnout was en rust moest nemen. Hoe dan? Ik run een groot bedrijf!

Waar vecht je tegen of waar vecht je voor?

Deze vraag stelde ik hem tijdens ons coachgesprek.

Hij realiseerde zich dat hij altijd wilde vechten. En dat dit vechten hem ook naar de top van had gebracht. Maar was dit vechten zinvol? Was dit vechten het allemaal waard? Zijn huwelijk stond op het spel en zijn gezin.

Wat viel er nog te winnen en wat was hij allemaal al verloren?

Besef en besluit

Hij besloot te stoppen met het juridisch aanvechten en zijn gelijk te krijgen. Te stoppen met macht te willen hebben en overal invloed op te willen hebben. Want wat koste hem dit veel energie. Door dit inzicht nam hij een nieuw besluit en veranderde zijn mindset.

"Als je vecht dan trek je alles met je mee het geweld in, je overgeven geeft veel meer rust"

Vrijheid

Wat dit besluit hem opleverde was vrijheid. Hij realiseerde zich dat vrijheid een heel belangrijke kernwaarde is voor hem. En dat hetgeen was waar hij voor vechte En dat geld en status daar geen relatie mee hebben. Hij heeft geleerd zich minder te laten claimen door wat anderen van hem verwachten. Deze kernwaarde heeft hij nu ook in zijn nieuwe bedrijf neergezet. Hij geeft de medewerkers veel vertrouwen en vrijheid.

"Het bedrijf bestaat door de mensen die er werken en niet door mij. Gelukkig is mijn ego is een stuk minder groot en dat geeft zoveel ruimte voor mezelf en voor de mensen om mij heen"

Dankbaar

Uiteindelijk is hij de mensen en collega's dankbaar die de grens hebben getrokken. Hij heeft hen ook tijdens de laatste rechtszitting bedankt. Dit vonden ze heel raar, ze konden er niks mee. "Zij hebben nog hun eigen weg te gaan" concludeerde Johan.Hij leeft inmiddels zijn nieuwe droom.